فلسفه حمار

من طرف محمد مسلم الثلاثاء يناير 26, 2010 12:10 pm

فى يوم من الايام فى سالف العصر والاوان كنت قاعد مع واحد فبساله عن الاحوال

فقالى احوال ايه يا عم ماخلاص الحمار بقى أعقل من الانسان ما بقاش تافه دلوقتى ذى الانسان

فرديت عليه وقالتله لا يا اخى داالحمار عمره ما هيبقى اعقل من الانسان

قالى انا عملت قصيده ببين فيها مين الحمار.......

((((((((عجبى عليك يا ابن ادم يا كبير الدار قومت الدنيا وما قعدتها لما قالوا حمار هوه انا اسمى شتيمه ولا جنسى ده عار, خلقنى ربى وخلقك وماحدش ليه خيار, وانا مهما زاد الحمل فوقى صابر على المشوار ولا فى يوم اقول اشمعنا اخويا واخد منه تار , ولا فى يوم ابص لرزق غيري واطق منه وأغار, ولا ارفع فى يوم عينى على جارتى واصون الجار, ولا مهر ادفع لحمارتى ولاشبكه وسوار ولا شقه اجمع فى تمنها ولا اجهز دار, ولا حرمى حامل تتوحم عايزه الكافيار, ولا بنت تخرج عن طوعى وتجيب العار ,ولا ابنى يدمن ويهلوس ويقع ينهار, عايش فى حالى متهنى وليه أفكار؟

باكل وبشرب وأنهق وما فيش اسرار, وعندى ابن ادم يخدمنى ليل ونهار ان جعت يشترى برسيمى باغلى الاسعار وفى مرضى يقعد يعالجنى ويدعى الستار, خادم امين من غير راتب ولا حتى ايجار, والحين عرفت يا بن ادم........ مين فين الحمار))))))))

فرديت عليه وقلتله دى مجرد>>>> فلسفه حمار.......<<<<

لان الانسان مهما يعمل فى الاخر هوه المخلوق اللى ربنا كرّمه وخلاه احسن من الحمار دا الحمار فى الاخر عايش من غير عقل يعنى الحمار عمره ما هيكون ذى الانسان

العقل اللى ربنا عطاهولك وخلاك تكتب قصيده تتريق فيها على الانســـــاااان............

ســــــــــــلام

القصيده منقوله